Zamansız… Vardı elbette gelmesini beklediği, Umudunu artık tamamen kaybetmiş olduğu günlerden biriydi…
Ansızın karşılaşıverdiler öylece kalakaldı duygularıyla baş başa…
Tökezledi, bir an baktı ardına bırakamayacağı bir hayat…
Yürümeli miyim dedi yürümek istedi de…
Oysaki uzatmıştı ellerini yıllardır beklediği, tutmalıydı, tutabilirdi.
Git dedi, olmaz dedi isteksizce…
Restini çekti gözyaşları içinde …
Gitti... Ardından bakarak yıllarca beklediği adama son ...